Seni Yerim Çilek
Herkese merhaba,
Ben öyle meyveye aşırı düşkün bir insan değilimdir. Şu hayatta meyve yemek aklıma asla gelmez. Ancak biri bana soyup meyve tabağı hazırlar ve önüme koyarsa yerim.. (Bak baak, paşaya bak..) Ama çilek... Çilek öyle mi? Çilek benim için bir meyve değil ki... O çilek işte.. Canım çilek, balım çilek.. Çileğe methiyeler düzüp, şiirler yazabilirim. O derece bir aşkım var kendisine..
Şu anda pazar tezgahlarında kilolarca çileği gördükçe ağlayasım geliyor mutluluktan. Yoo yoo, fiyatından değil. Ben hep "Yarım kilo 4 tl" yazan yerlerden alıyorum, daha ucuzmuş hissi versin diye... :) Neyse konumuz o değil, konumuz çilek!!
2 yıl kadar Kıbrıs'ta yaşadık eşimle. Kıbrıs'a nisan ayı geldi mi Yeşilırmak'ta çilek festivali başlamış demektir. Yeşilırmak bölgesi Rum tarafının sınırında bir yerleşim bölgesi. Adanın uç noktalarından biri de diyebiliriz.O bölgeye doğru giderken yolda boşaltılmış bir çok köy ve ev görebilirsiniz. Yolu birazcık dönemeçli ya da beni araba tuttuğu için bana öyle geliyor da olabilir o kısmından çok da emin değilim. Ama o dönemeçlerin sonu cennet..
Nisan ayında bu bölgede bulunan çilek tarlalarında çilek hasadı yapılıyor. Ama hasadı siz yapıyorsunuz. Şöyle ki arabanızı herhangi bir çilek tarlasının önüne çekiyorsunuz ve içeri girmeden bir kova satın alıyorsunuz alıyorsunuz. 2017 yılında bir kova 10 tl idi yaklaşık 2-2,5 kilo alıyordu. O kovayı dolduruyorsunuz. Yani kendi çileğinizi tarladan kendiniz topluyorsunuz. Ama asıl beni can evimden vuran kısım şu ki; tarladan istediğiniz kadar çilek yiyebiliyorsunuz, o bedava.
Biz de arkadaşlarımızla girdik bir tarlaya... Her birimizde birer kova.. Kovalar boş; ama biz çatlayana kadar yedik. Ben en son "Galiba artık çilek yiyemeyeceğim" diye ağlıyordum. Fotoğraflarda da dikkat ederseniz elimdeki çilekler hep ısırılmış, kova boş... :)
O gün 5 kilo çilek ile döndük eve; ama midemde de belki bir o kadar vardı. Ve inanamayacaksınız ama topladığımız çileklerin bir kısmından reçel yapmıştım, bir kısmını da temizleyip dondurmuştum ileride pasta üstlerine sos yaparım diye. Yani oturup yememiştim.
Şimdi tezgahlarda çilek gördükçe hep o gün geliyor aklıma. Merak etmeyin hala çilek yiyebiliyorum.. :)
Ben öyle meyveye aşırı düşkün bir insan değilimdir. Şu hayatta meyve yemek aklıma asla gelmez. Ancak biri bana soyup meyve tabağı hazırlar ve önüme koyarsa yerim.. (Bak baak, paşaya bak..) Ama çilek... Çilek öyle mi? Çilek benim için bir meyve değil ki... O çilek işte.. Canım çilek, balım çilek.. Çileğe methiyeler düzüp, şiirler yazabilirim. O derece bir aşkım var kendisine..
Şu anda pazar tezgahlarında kilolarca çileği gördükçe ağlayasım geliyor mutluluktan. Yoo yoo, fiyatından değil. Ben hep "Yarım kilo 4 tl" yazan yerlerden alıyorum, daha ucuzmuş hissi versin diye... :) Neyse konumuz o değil, konumuz çilek!!
2 yıl kadar Kıbrıs'ta yaşadık eşimle. Kıbrıs'a nisan ayı geldi mi Yeşilırmak'ta çilek festivali başlamış demektir. Yeşilırmak bölgesi Rum tarafının sınırında bir yerleşim bölgesi. Adanın uç noktalarından biri de diyebiliriz.O bölgeye doğru giderken yolda boşaltılmış bir çok köy ve ev görebilirsiniz. Yolu birazcık dönemeçli ya da beni araba tuttuğu için bana öyle geliyor da olabilir o kısmından çok da emin değilim. Ama o dönemeçlerin sonu cennet..
Nisan ayında bu bölgede bulunan çilek tarlalarında çilek hasadı yapılıyor. Ama hasadı siz yapıyorsunuz. Şöyle ki arabanızı herhangi bir çilek tarlasının önüne çekiyorsunuz ve içeri girmeden bir kova satın alıyorsunuz alıyorsunuz. 2017 yılında bir kova 10 tl idi yaklaşık 2-2,5 kilo alıyordu. O kovayı dolduruyorsunuz. Yani kendi çileğinizi tarladan kendiniz topluyorsunuz. Ama asıl beni can evimden vuran kısım şu ki; tarladan istediğiniz kadar çilek yiyebiliyorsunuz, o bedava.
Biz de arkadaşlarımızla girdik bir tarlaya... Her birimizde birer kova.. Kovalar boş; ama biz çatlayana kadar yedik. Ben en son "Galiba artık çilek yiyemeyeceğim" diye ağlıyordum. Fotoğraflarda da dikkat ederseniz elimdeki çilekler hep ısırılmış, kova boş... :)
O gün 5 kilo çilek ile döndük eve; ama midemde de belki bir o kadar vardı. Ve inanamayacaksınız ama topladığımız çileklerin bir kısmından reçel yapmıştım, bir kısmını da temizleyip dondurmuştum ileride pasta üstlerine sos yaparım diye. Yani oturup yememiştim.
Şimdi tezgahlarda çilek gördükçe hep o gün geliyor aklıma. Merak etmeyin hala çilek yiyebiliyorum.. :)
Biz de gidip toplamak için Mayis ayını bekliyoruz 💕
YanıtlaSilAyy, Nisan'da burada çilekler biter, Mayıs'ta sizin oraya mı gelsem :)
SilMutlu olurummmm❤
SilYa ben de meyvesiz bir hayat düşünemem mandalina portakal çilek kavun karpuz... Ayy hepsi hepsi
YanıtlaSilNe güzel..Ben hiç sevmem :( Çilek ayrı :)
Silreçeline bayılırım..
YanıtlaSilMis gibi de kokar :))
SilBen de hiç meyve yiyemeyengillerdenim, ama bak yemediğim halde muhteşem meyve tabakları hazırlamaktan acayip keyif alırım, çok da güzel olur onlar😌
YanıtlaSilYazın buraya geleceksin ya, benim bahçenin çilekleri de inanılmaz tembel genelde baharda değil yaz aylarında oluyor, sana denk gelir kesin, gelip kaynağından yersin 🤗
Yaa ne güzel bir günmüş, çilek sarhoşluğun yüzünden okunuyor😊
Benim aşk beslediğim ve yediğim tek meyve de mandalina 😊Ben de senin gibi kendimden geçiyorum onun için🙈
Ayyy Zeynep..Tamam anlaştık.İnşallah çileklere yetişirim.Olmazsa bir çay, bir de tatlı sohbetin bile yeter :)
SilEn azından benim gibi meyve sevmeyen birilerinin olması güzel. :) Evet dediğiniz gibi, belki de çocukluğumuzdur çilek..
YanıtlaSilTüm meyvelere manyakça düşkünüm ama çilek sanki apayrı "aşk" meyvesi. Hele bir de kokulu kokulu olanını bulursak. Ay bu arada iyi ki yazdın, acil reçel yapılmalı, vakti geçmeden ;)) Sağ olasın. Resimler ve toplama usulü ne harika. Bol çilekli günlerin olsun.
YanıtlaSil