Daha Anlatacaklarım Var

Herkese selam,

1 Şubat itibari ile başlamış olduğumuz meydan okumanın sonuna gelmiş bulunmaktayız. Nereden başlasam bilemiyorum ki. Bu 28 gün boyunca neler mi oldu?

Öncelikle normalde sadece okumakla yetindiğim blog aleminde yazma kısmına geçmiş bulundum. Hele ilk gün ki yazıma yaptığınız yorumların her biri benim için öyle anlamlı ki.. Resmen beni sarıp sarmaladınız, hoş geldin dediniz, cesaret verdiniz. Belki ilk yazıma o yorumlar gelmeseydi vazgeçebilirdim. Ama tabiri caizse öyle bir gaza geldim ve mutlu oldum ki bu enerjim, mutluluğum hiçbir gün eksilmedi, hatta giderek arttı. 

Konular öyle güzel ve ince seçilmişti ki.. Aynı soruya herkesin farklı bir cevap vermesi beni çok eğlendirdi. Sırf etkilenmemek için her gün önce konuya baktım ve kendi yazımı yazdım, sonra da keyifle sizin yazdıklarınızı okudum. Bazen her yazılana yetişemedim; ancak zaten bu meydan okuma maratonu bittikten sonra ortalık biraz sakinleşince ben her birinizin ,eski yazılarını okumak için, kapılarını tıklatacağım zaten :) 

Bu 28 gün boyunca çok tatlı insanlarla tanıştım. Birbirimize yaptığımız yorumlardan bile kanımızın kaynaştığı insanlar oldu. İnanıyorum ki hanginizin şehrine gitsem ve bana yardımcı olabilir misin desem illaki bir blog arkadaşım çıkacak, biliyorum. İnsan sadece blog okuyarak birileriyle kaynaşabilir miymiş? Evet, ben bunu gördüm.

Ezgi'ciğim... Mahallemizde her gün camlardan birbirimize el sallayıp hal hatır sorabilmemizi sağladığın için öncelikle sana ve beni de mahallenize aldığınız için tüm mahalle sakinlerine teşekkürü borç bilirim.

Bu bir bitiş değil, benim blog maceram asıl şimdi başlıyor. Size daha anlatacağım çok şey var :)